آن ۴ نفر شب سرد تاشکند| گل‌محمدی انتقام ۲۰۰۳ را می‌گیرد؟

پرسپولیسِ سلطان با نیسا ترکمنستان، الطلبه عراق و پاختاکور ازبکستان هم‌گروه است. سرخپوشان به دنبال میزبانی از رقابت‌ها بودند، اما نه کیفیت استادیوم تختی مطلوب است و نه AFC خاطره خوبی از باتلاق آزادی و میزبانی دور قبل ما ایرانیان دارد. چمن ورزشگاه ملی ازبکستان تازه استقلال یافته، آنقدر کیفیت دارد که همه به تصمیم AFC احترام بگذارند.

ارسال‌های مدام از اقصی نقاط زمین، دستپخت همیشگی سلطان، بالاخره جواب می‌دهد و سرمربی این روز‌های پرسپولیس طلسم دروازه الطلبه را می‌شکند. پرسپولیس با سه امتیاز به هتل برمی گردد، اما گل‌های مدافع ملی‌پوش هیچوقت عاقبت خوبی نداشته و نخواهدداشت. نه آن گلِ عصر سرد تاشکند، نه گل یک سال قبل‌تر به شی گیون و ایرلند جنوبی و نه حتی گل در فرانکن نورنبرگ به مکزیک.

وقتی استاد گل‌های تلخ، دروازه الطلبه را باز کرد، باید پروین و ناصر ابراهیمی حدس می‌زدند، کار پرسپولیس در این جام تمام شده.

داوود فنایی، یحیی گل‌محمدی، افشین پیروانی و کریم باقری، ۴ بازیکن آن روز‌های پرسپولیسِ پروین، شب تلخ تاشکند را خوب به خاطر دارند. پرسپولیس برای صعود، باید این بازی را بدون شکست پشت سر می‌گذاشت، اما یک ارسال و یک ضربه سر تمام‌کننده در شرایطی که خروج فنایی هم بی‌اشتباه نبود، کار را تمام کرد.

پرسپولیس باخت و رویای صعود خیلی کمرنگ شد.

پرسپولیس با ۱۰ گل دیگر هم به نیسا، اگر الطلبه پاختاکور را شکست نمی‌داد، صعود نمی‌کرد. بازیکنان الطلبه آن روز‌ها دغدغه‌های مهمتری از لیگ قهرمانان آسیا داشتند.

تمرکز یونس محمود و هم‌بازی‌هایش روی تحریم‌ها بود و سایه جنگی که از همیشه به بغداد نزدیک‌تر بود. الطلبه تیم وزارت علوم دولت بعثی عراق بود و کمتر از یک ماه بعد، دیگر اثری از صدام نبود. در چنین شرایطی، کاری از دست طائر احمد، که الطلبه را همان سال به ۳ گانه رسانده‎بود هم برنمی‌آمد.

آنقدر در ایران همه به حذف پرسپولیس ایمان داشتند که صداوسیما حتی زحمت پخش مستقیم بازی را به خود نداد. تیفوسی‌های پرسپولیس، آن‌هایی که به معجزه ایمان داشتند، ۹۰ دقیقه پای رادیو نشسته‌بودند و امیدوار به اینکه ۴ گل پرسپولیس به نیسا پرپر نمی‌شود.

وقتی گزارشگر گفت پرسپولیس ضدحمله خورده و انصاریان با شیرجه و دست، توپ را از روی خط دروازه بیرون کشیده، همه فهمیدند هم پنالتی داده‌ایم و هم انصاریان اخراج شده. ۴-۱ نتیجه بدی نبود، اما باز اسم «استاد گل‌های تلخ» در جمع گلزنان بود. دوباره یحیی، دوباره گل، دوباره حذف.

حالا ۱۷ سال گذشته و مهرماه ۹۹، دوباره دست تقدیر پرسپولیس و پاختاکور را سر راه هم گذاشته. بازیکنان آن روز‌ها کادرفنی این روز‌ها را تشکیل داده‌اند. داوود فنایی، یحیی گل‌محمدی، افشین پیروانی و کریم باقری، آن شب تلخ تاشکند را خوب به خاطر دارند و حالا فرصتی نصیب شده تا این حساب کهنه تسویه شود.

گل‌محمدی و دستیارانش تا همینجا هم با صعود از گروه سخت و حذف السد، کار کوچکی نکرده‌اند، اما تا جاودانگی و گارانتی طولانی حضور روی نیمکت پرسپولیس هنوز به ۲ برد دیگر نیاز دارند.

اولین حریف پاختاکور، به یاد حساب ۱۷ ساله.